Bent u blank en schiet u meteen in de verdediging als er naar uw smaak te snel over racisme wordt gesproken? Dan heeft u last van white fragility. U leeft in een comfortabele witte bubbel waar geen pijnlijke discussies over racisme worden gevoerd. Dat wilt u ook zo houden. Brengt iemand het toch ter sprake, dan reageert u gepikeerd of klapt u dicht. U bent te fragiel om dit debat aan te gaan.
De term ‘white fragility’ werd in 2011 gemunt door Robin DiAngelo, een Amerikaanse hoogleraar multiculturaliteit, die een naam wilde geven aan de soms defensieve of ontwijkende reacties van blanke mensen op racisme-debatten. Inmiddels is het begrip ook in Nederland geland en dook het afgelopen mei op in een NRC-artikel (‘Je bent racistischer dan je denkt’) van schrijver Alma Mathijsen. White fragility is niet alleen een Amerikaans fenomeen, aldus Mathijsen, blanke overgevoeligheid in het racismedebat speelt hier evengoed.
Uit: De Groene Amsterdammer – woensdag 15 juli 2015 (€ 0,29 via Blendle)
mirror