Een olifantenpad is een niet-officieel fiets- of wandelpad dat in de loop van de tijd ontstaat buiten de officiële wegen. Meestal ontstaat zo’n pad om een klein stuk af te kunnen snijden. Een andere term is ook wel ‘afstekertje’.
Het is ook een mooie metafoor voor het negeren van geplande, officiële routes.
Mooie quote op olifantenpaadjes.nl van Ton Hendriks die verkeersdeskundige is bij de ANWB en afgestudeerde op olifantenpaadjes: “Zolang er gras is, zijn er ook olifantenpaadjes.’
Frans: chemin de l’âne (ezelspad), Spaans: Camino del deseo, Engels: desire line of desire path.
Zie ook de site van Jan-Dirk van der Burg hierover: olifantenpaadjes
Albert Plomp zegt
Het zou mooi zijn als bij de aanleg van nieuwe wijken de paden organisch zouden mogen groeien. Leg eerst een semi-permanent netwerk van wegen, fiets- en voetpaden aan, laat dan de olifantenpaden ontstaan en pas daarna het permanente wegennet hier op aan.
Dave zegt
Olifantenpaden zijn het gevolg van tekentafelfietspaden. Zoals in Eindhoven. Als je van Woensel naar het centrum fietst. moet je onder een weg en het spoor door. Daartoe fiets je een flink eind heuvel af. Meteen als je uit de ondertunneling van de weg komt, zit er een linke T kruising met keiharde haakse bochten, die je op die snelheid niet kunt nemen. Bloedlink. Gevolg: fietsers knallen rechtdoor: Een olifantenpaadje.
Op jouw foto zie ik ook zo’n onmogelijke haakse bocht.