‘And what about Ukraine?’ (via @whataboutism op Twitter)
Whataboutism is een discussietactiek waarin aandacht voor de ene misstand teniet wordt gedaan door wijzen op een andere misstand.
“I ask all Catholic parishes and communities to offer a special prayer this weekend for Iraqi Christians.”
“And what about Ukraine?”
(bron)
Twee zaken die oorzakelijk niets met elkaar te maken hebben worden met elkaar vergeleken. Het argument doet een appèl op emoties en veronderstelt dat leed met leed vergeleken kan worden (151 doden bij een vliegtuigramp is erger dan 150 doden).
De term kwam in zwang tijdens de koude oorlog. Verwijten van de Verenigde Staten aan de Sowject-Unie werden beantwoord met tegenverwijten. Het bekendste daarvan is het ‘And you are lynching Negroes’ (in het Russisch: “А у вас негров линчуют”, A u vas negrov linchuyut, “And at your place, they are lynching Negroes“) als antwoord op kritiek op de mensenrechtensituatie in de USSR.
Ik stel voor de term te vertalen als een ‘kindjes-in-Afrika’-drogreden:
‘Ik lust geen bruine bonen’
‘De kinderen in Afrika zouden maar wat blij zijn met een portie bruine bonen. Eet je bord leeg’
Zie ook:
- het lemma over Whataboutism op Wikipedia
- het ’tu quoque’-lemma op Wikipedia
- @whataboutism op Twitter
Overigens ben ik van mening dat elke Nederlander deze lijst met drogredenen uit zijn hoofd behoort te kennen.
Peet zegt
Goed stuk. Het deed me denken aan het enwatdannisme uit Hans Teeuwen’s bijbelverhaal uit “Hard & Zielig”:
“Schindlers List heette die. Ja maar die is mooi hoor! Dat was ’n hele mooie belangrijke film, want kijk de mensen praten altijd wel over de Joden enzo, terwijl eh nou die Duitsers dat waren ook geen lieverdjes hoor.”