Onder juristen bekend werkwoord om niet louter naar de letter van een overeenkomst maar ook naar de wederzijdse intenties daaromtrent.
Dit is vernoemd naar het Haviltex-arrest uit 1981:
Het arrest bepaalde dat bij de uitleg van een schriftelijke overeenkomst het niet genoeg is om enkel naar de taalkundige betekenis van de tekst te kijken, maar dat ook gekeken moet worden welke betekenis de partijen aan de tekst gaven en wat ze over en weer van elkaar mochten verwachten.
Deze uitleg wordt sindsdien ook gebruikt om niet schriftelijke overeenkomsten te interpreteren en wordt in beide gevallen ook wel aangeduid als de Haviltex-formule of -maatstaf.