Het is misschien niet professioneel om op mijn leeftijd terug te denken aan een bijbaantje van heel lang geleden. Maar van m’n 16de tot m’n 19de heb ik gewerkt bij een filiaal van de EDAH. Ik liep rond in een beige-rode stofjas en vulde vakken, verkocht groente en vleeswaren en deed iets met lege flessen. Vandaag lees ik dat het einde nabij is voor deze supermarktketen.
In 1917 startten een stel Friezen een winkel met de naam EDAH, als verwijzing naar de achternamen van de oprichters, Ebben, Dames, Aukes en Hettema. Friezen in Helmond? Op wikipedia lees ik dat ze dit deden om ,,een vuist te maken tegen grootgrutters als ‘De Gruyter’.” (terzijde: grootgrutter zou kans maken als Bon Mot du Jour, ware het niet dat het woord al opgenomen is in de Van Dale. Dank u, meneer Marten Toonder, voor deze aanwinst!) Dit jaar zou EDAH dus 90 jaar bestaan. Wat een treurige manier om je verjaardag te vieren.
Als ik terugdenk aan m’n EDAH-werk, ruik ik het schoonmaakmiddel om de vloer te boenen en de geur van rotte aardappels. En denk ik aan vingers die sneuvelden op de vleeswarenafdeling. Aan termen als ‘spiegelen’ en ‘balansdag’, woorden die ik tegenwoordig op een heel andere manier gebruik. Dat soort dingen.
Misschien ook maar goed ook dat EDAH verdwijnt.