,,Regelmatig zie ik binnen gezinsverband iemand een terugduik nemen, of eigenlijk: in een terugduik liggen. Ken je dat verschijnsel? Het gaat hier zo'n beetje van vader op zoon en zou een goeie traditie kunnen gaan worden…
Iemand is op, heeft al gegeten, gedoucht, ge-emaild en meer van dat soort dingen, maar is dan even spoorloos. Hij of zij blijkt dan het kleine beetje tijd dat nog over is voor vertrek naar andere bestemmingen in bed door te brengen. Het lijkt of hij zich ligt te verslapen, maar niks is minder waar. De terugduik.''