Een mens gaat drie keer dood. Althans, in sommige verhalen.
De eerste keer is bij het uitblazen van de laatste adem, of hoe je dat ook precies definieert. Je gaat voor de tweede keer dood als je nabestaanden voor het laatst afscheid nemen van je lichaam.
En de derde en definitieve dood is het moment dat iemand voor het laatst je naam zegt of denkt.
Dit verzon ik niet zelf, maar komt uit een Radiolab-aflevering met de titel ‘After Life’ (beluister het verhaal).
Op donderdag 26 juni 2014 overleed mijn neef Jeroen Bodewits bij een gruwelijk verkeersongeluk bij Antwerpen. Hij was beeldend kunstenaar. Op vrijdag 4 juli hebben we afscheid genomen van Jeroens lichaam met een plechtigheid in Rotterdam. In stijl, met wodka en luid applaus. Jeroen hield niet van stilte. Sinds zijn overlijden heb ik geprobeerd zijn naam hardop te zeggen. Elke dag, al lukt dat niet altijd. Om het moment dat Jeroen definitief overlijdt zo lang mogelijk uit te stellen.
Tentoonstelling ‘Planeet Rusland’
Op donderdag 4 september wordt Jeroens tentoonstelling ‘Planeet Rusland’ geopend in de Erasmus Galerij. Een goed moment om nog een keer zijn naam hardop te zeggen:
Jeroen Bodewits.
Noem mij, bevestig mijn bestaan,
Laat mijn naam zijn als een keten.
Truckster betuigt spijt over dodelijk ongeval _ HLN Beveren