In 2014 werden we geinterviewd door Connie Franssen voor Boeddha Magazine. Het thema was ‘Liefde en relaties’ en drie stellen werden geinterviewd. Hieronder alleen in volledigheid ons gedeelte van het stuk.
Twee geloven op één kussen, daar slaapt de duivel tussen. Maar klopt dat wel? En hoe zit het met samenwonende boeddhisten, is daar alles nirvana wat de klok slaat? Drie stellen over de liefde
Tekst: Connie Franssen
#1 Geen tijd verspillen aan discussies
Twee geloven op één kussen? Het kan. Fadwa Kartoubi is moslima en Paul van Buuren is boeddhist. Vanuit liefde respecteren zij elkaar.
Fadwa Kartoubi, moslima:
“Van alle religies komt het boeddhisme qua levensopvatting het dichtste bij de islam.”
“Het grote verschil tussen ons is dat ik erg in God geloof en Paul niet. Ik geloof dat ik door God gestraft word voor verkeerd gedrag, Paul begrijpt daar niets van. Voor hem bestaat er geen God en dus ook geen hemel, hel of iemand die oordeelt. Soms heb ik daar moeite mee, kan ik er verdrietig om worden. Mijn liefde voor God is zo groot, dat gun ik Paul ook. Aan de andere kant gunt hij mij dat ik los kom van het idee van straf en oordeel.”
“Alles wat ik doe, is gebaseerd op mijn geloof. Als ik ergens binnenkom, iets eet of drink, vraag ik bescherming van Allah, als ik twijfel vraag ik om inzicht. Ik probeer goed te zijn voor mensen en dieren, geen lijden te veroorzaken. Dat komt overeen met het boeddhisme.”
“We wonen niet samen en tijdens ons samenzijn willen we van elkaar genieten. Ik wil geen kostbare tijd verspillen aan religi-euze discussies. Voor ons is het dus geen probleem meer, voor mijn omgeving wel. Mijn familie heeft het beste met me voor en het beste is, vinden zij, dat ik met een moslim trouw. Maar ja, ik ben verliefd op Paul en beleef de islam op mijn manier. Ik kan mijn geworstel en schuldgevoelens daarover bij Paul kwijt. Hij begrijpt me niet volledig en dat verwacht ik ook niet, maar hij geeft me ruimte en oordeelt niet. Vanuit liefde kun je elkaar respecteren, wat je ook gelooft en wat je ook doet.”
Paul van Buuren, boeddhist:
“Ik vond dat het Fadwa sierde dat ze er openlijk voor uitkwam dat ze gelovig is”, zegt Paul van Buuren.
“Ze zei ook direct dat ze me niet wilde bekeren en ik heb ook nooit last van bekeringsdrang gehad. Voor mij is het boeddhisme meer een levenshouding dan een religie, althans dat probeer ik het te laten zijn. Als het even kan, mediteer ik bij ‘Tegen de Stroom in.”
“De pijnpunten die er tussen ons zijn, hebben meer te maken met familie en cultuur dan met onze religies. Natuurlijk zijn er verschillen. Zij zegt bismilla’ah voor het eten of als we in de auto stappen. Daarmee roept ze bescherming van Allah af. Prima. Zij geeft haar kinderen waarden uit de Islam mee, ik geef mijn kinderen mee dat er een keuze is. En soms zijn er dingen die ik niet begrijp. Bijvoorbeeld als Fadwa denkt dat de duivel aan het werk is, of bepaalde symbolen ergens in ziet. De ene keer probeer ik haar gerust te stellen, ben ik lief voor haar, de andere keer kan ik vervelend zijn en zeg ik dat ik het maar raar vind.”
“Schuldgevoel speelt voor haar ook regelmatig, iets waar ik helemaal niets mee heb en zeker niet naar een God buiten mij.”
“Toch ervaar ik geen tegenstellingen tussen ons. We accepteren dat we anders denken over dingen en ik vind dat juist interessant en leerzaam. Het is vooral haar omgeving die problemen heeft met onze relatie en dat is pijnlijk. De culturele verschillen zijn er nu eenmaal, net als generalisaties over ‘Marokkanen’. De buitenwereld maakt haar tot Marokkaan, maar ze is gewoon Fadwa. Het is een keuze van haar omgeving het verschil in religie tot een probleem te maken, voor ons speelt het niet.”