Pierre Janssen in de jaren ’60
Afgelopen zaterdag overleed Pierre Janssen. Hij heeft televisiegeschiedenis geschreven met zijn televisieprogramma ,Kunstgrepen’. Dit programma heeft een onuitwisbare indruk gemaakt op kijkers en programmamakers. Dit is te danken in de eerste plaats aan Pierre Janssen, die op onnavolgbare wijze het programma presenteerde en vormgaf. Daarnaast is de nostalgie die het programma omringt toe te schrijven aan het feit dat het programma een lange tijd te zien is geweest. Van Kunstgrepen zijn 82 uitzendingen gemaakt in de periode tussen oktober 1959 en mei 1975.
Het was de intentie van Janssen om zijn eigen enthousiasme voor kunst over te dragen op de kijker: ‘Denk niet dat het een kwestie van geleerdheid is, denk ook niet dat het ongepast is om zo over dingen te spreken, dat de mensen blijven luisteren. Nederlanders zijn gauw van mening, dat je over kunst alleen maar met een grafstem mag spreken en dat je naar kunst alleen maar mag kijken met een hoge boord. Dat is eenvoudigweg niet waar. Als ik over kunst praat, wil ik dat mensen iets meebeleven en dat ze op hun tijd eens kunnen lachen, schrikken, huilen en huiveren. Voor de televisie zal ik het niet anders doen dan bijvoorbeeld in een zaal met echte mensen. Ja, ik wil door het ruitje heen de kamers in.”
De kijkers leerden Pierre Janssen in Kunstgrepen kennen als een boeiend spreker. Wat meer dan wat hij zei bleef hangen was zijn voordracht. Janssen, lang en dun van gestalte, viel enigszins op door zijn trillende handen, maar vooral door zijn vermogen een verhaal voor te dragen. Nico Scheepmaker, televisiecriticus van De Tijd, merkte op over Janssens oratorische gaven: “Als Pierre Janssen in Gizeh een slagroomklopper zou vinden, zou hij daaraan de hele Egyptische cultuur ophangen.” (meer)